Yalnizligin Y hali?!

"Bu da ne demek?" dediginizi duyar gibiyim; cevap fazlasiyla dogaclama...

Az once twitter'da dolanirken okanbayulgen'in takipcileriyle bu haftasonu "yalnizlar" konusu uzerine bir program yapmakla ilgili paylasimlarini okurken hah dedim iste benim icin birseyler karalamaya degecek bir konu basligi dogdu.

Peki nedir bu yalnizlik? Sadece fiziksel olarak yalniz olma halini mi kapsar, yoksa baska hal ve durumlari da var midir?

Bence en buyuk yalnizlik insanin kendisini kocaman kalabaliklarin icinde yapayalniz hissettigi anlardir. Iste ben buna kendimce biraz once dogaclayaraktan "yalnizligin Y hali" demeyi uygun buldum. Mesela; ait olmadiginizi dusundugunuz bir toplulugun icerisinde bulundugunuz anda kendinizi aslinda ne kadar da yalniz hisseder ve ne kadar hizl bir sekilde oradan kacmak istersiniz. Sanirim bu duyguyu bircogunuz hissetmissinizdir. Bu tipki bir tatli su baliginin denize dusmesi gibi biseydir bence.

Ya da mesela soyle ergenlik ilk genclik yaslariniza donun, hepiniz ne kadar da ait degilsinizdir yasadiginiz eve, okula, sehire, ulkeye ve hatta dunyaya. Hatirliyorumda belki size cok fantastik gelecek ama zaman zaman uzaylilar varsa gercekten gelip beni kacirsalar hic fena olmaz diye dusunurdum o zamanlar. Kimse sizi anlamaz cunku o yaslarda, hele ki sadece kendinize saklamak istediginiz duygulariniz varsa o yalnizlik buyuuur buyuuur buyuuuur. Bir kulaklik, on sarki, biraz mendil ve bir yastik yeter size belki de.

Zaten insan bence encok "beni anlamiyosunuz yaaa" diye soylenmeye basladigi zaman yalniz hisseder kendini...Hatta bunun icin tek olmaya gerekte yoktur bence, toplumlar da anlasilmadiklari zaman yanliz kalmazlar mi cogu zaman. Ya da en azindan yalniz hissetmezler mi seslerini duyuramadiklari zaman. Iste bu kalabaliklar ulkemde ne de coktur oyle degil mi. Oysa ki onlar kocaman topluluklardir filancalar, falancalar, yuruyusler, yazilar, anmalar, protestolar, alkislar ama bir yerde heeep yalnizlar....